به نقل از «آفتاب»

تاثیر عصبانیت بر سلامت قلب و عروق

تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۸۴۸۸۹

آفتاب‌‌نیوز :

فاکتور‌هایی وجود دارند که می‌توانند بر احتمال یک حمله قلبی اثر بگذارند. مثلاً انجمن قلب آمریکا می‌گوید افرادی که سیگار می‌کشند، فشارخون بالا دارند، کلسترولشان بالاست، چاق هستند یا دیابت دارند بیشتر احتمال دارد دچار حمله قلبی شوند.

اگر فرد سن بالاتری داشته باشد این احتمال بیشتر هم می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یا اگر کسی سابقه بیماری قلبی در خانواده داشته باشد یا خودش سابقه پره اکلامپسی یا یائسگی زودرس داشته باشد بیشتر در معرض حمله قلبی است. ابتلا به پسوریازیس یا آرتریت روماتوئید نیز می‌تواند احتمال حمله قلبی را افزایش دهد.

هرچند بسیاری از این ریسک فاکتور‌ها ذاتاً بیولوژیکی هستند؛ اما تحقیقات نشان می‌دهد هیجانات و احساسات ما نیز در ریسک حمله قلبی نقش دارند، خصوصاً احساس خشم و عصبانیت.

محققان به مطالعه روی این مسئله پرداخته‌اند که آیا خشم ناگهانی می‌تواند منجر به حوادث قلبی و عروقی حاد مثل انفارکتوس، سکته مغزی ایسکمی یا هموراژیک، آریتمی بطنی و... شود یا خیر. آن‌ها همچنین ارزیابی کردند ریسک حمله قلبی بر اساس شدت خشم تغییری می‌کند یا ریسک حمله قلبی برای فردی که در زندگی روزمره خود معمولاً خشمگین و عصبانی است چگونه است.

ریسک حمله قلبی تا دو ساعت بعد از عصبانیت ناگهانی بالاترین میزان است

یافته‌های علمی نشان داده‌اند تا دو ساعت بعد از وقوع خشم و عصبانیتی ناگهانی، احتمال انفارکتوس حاد، سندرم حاد کرونری (ACS)، سکته مغزی ایسکمی و هموراژیک و آریتمی بطنی در افرادی که های‌ریسک هستند بسیار بالاست.

بعضی از مطالعات نیز به بررسی نقش «شدت» خشم در احتمال حمله قلبی پرداخته‌اند. هرچند این مطالعات کوچک بودند؛ اما دو تا از آن‌ها دریافتند بین ریسک آریتمی بطنی و شدت خشم ارتباط وجود دارد. مطالعهٔ دیگری نیز دریافت بین ریسک انفارکتوس قلبی (MI) و افزایش تدریجی خشم یک ارتباط مثبت وجود دارد.

بعضی از پژوهش‌ها نیز می‌گویند اینکه فرد معمولاً هرچندوقت یک‌بار دچار عصبانیت‌های ناگهانی می‌شود هم می‌توانند در ریسک یک حمله قلبی نقش داشته باشد. مثلاً افرادی که به‌طورکلی ذاتاً خلق‌وخوی عصبی دارند ممکن است کمتر در معرض حوادث قلبی باشند؛ زیرا بدن آن‌ها به این افزایش‌های ناگهانی استرس فیزیولوژیکی عادت کرده است. اما کسی که معمولاً خشمگین و عصبانی نمی‌شود بیشتر احتمال دارد دچار حمله قلبی ناشی از خشم ناگهانی شود.

بعضی از خشم‌ها می‌توانند سالم باشند

این اولین باری نیست که دانشمندان به بررسی دقیق ارتباط بین خشم و حوادث قلبی می‌پردازند. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند انواع خاصی از خشم و عصبانیت در واقع می‌توانند از جهاتی از ما در برابر حوادث قلبی محافظت کنند. در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۱ که در نشریه انجمن قلب آمریکا منتشر شد، محققان به بررسی انواع مختلف عصبانیت و اثر آن‌ها بر ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی پرداختند.

این تیم تحقیقاتی بر سه نوع خشم متمرکز شدند. اولین نوع ابراز خشم سازنده بود یا خشمی که نسبت به فردی دیگر، اما با هدف حل اختلاف ابراز می‌شود. نوع دوم خشم مخرب توجیهی بود که با حالت تدافعی و سرزنش همراه است. سومین نوع خشم که محققان آن را بررسی کردند خشم مخرب نشخواری بود که به معنی کینه‌توزی و نگه‌داشتن آن است که با فرد می‌ماند و او را اذیت می‌کند.

یافته‌ها نشان دادند افرادی که در ابراز خشم سازنده امتیاز بیشتری کسب کرده بودند، طی یک دوره ده‌ساله که مورد پیگیری بودند، ریسک کمتری در بیماری‌های قلبی و عروقی داشتند. اما افرادی که امتیازات بالایی در خشم مخرب و توجیه‌کننده گرفته بودند بیشتر احتمال داشت دچار بیماری‌های قلبی شوند. به‌طورکلی این مطالعات این‌طور نتیجه‌گیری کردند که لازم است دارو‌ها یا الگو‌های اصلاح رفتاری کشف و ارائه شوند که می‌توانند در کاهش ریسک حوادث قلبی مرتبط با خشم و عصبانیت در افراد های‌ریسک مؤثر باشند.

بهترین راه‌ها برای پیشگیری از بیماری قلبی

کنترل ریسک فاکتور‌هایی مثل ترک سیگار، پایین آوردن فشارخون و کلسترول بالا، داشتن وزنی سالم و ورزش منظم و کنترل دیابت از بهترین راهکار‌ها برای پیشگیری از بیماری قلبی هستند. اما احساسات و هیجانات ما نیز در سلامت عمومی ما نقش دارند؛ بنابراین لازم است به میزان استرستان و نحوهٔ واکنشی که به آن نشان می‌دهید نیز توجه کنید.

مطالعات نشان داده‌اند استرس مزمن که می‌تواند شامل هیجانات قوی مثل خشم و اضطراب و افسردگی باشد می‌تواند اثر منفی بر سلامت قلب بگذارد.

اگر بدن ما برای مدتی طولانی در وضعیت هشدار و استرس باشد قطعاً آسیب خواهد دید. استرس مزمن، التهاب را در بدن بالا می‌برد و فشارخون و کلسترول خون را نیز افزایش می‌دهد که همگی می‌توانند زمینه را برای بیماری‌های قلبی آماده کنند.

هیجانات استرس‌برانگیز مثل خشم، ما را درگیر رفتار‌های منفی نیز می‌کنند، مثل سیگارکشیدن، الکل نوشیدن، پُرخوری و نداشتن فعالیت بدنی.

پس به‌جای اینکه با رفتار‌های منفی و عادات ناسالمی که به ضرر قلبتان هستند با استرستان روبرو شوید، بهتر است روش‌های سازنده و مؤثر ابزار خشم را یاد بگیرید تا از این طریق استرستان کمتر شود.

آرام‌سازی را تمرین کنید

زمانی که احساس عصبانیت می‌کنید در همان لحظه، شمردن تا ده را شروع کنید تا شدت خشمتان کمتر شود، یا از آن فضا خارج شده و چندقدمی راه بروید و به خودتان چند دقیقه استراحت دهید. چند نفس عمیق و آرام بکشید. سعی کنید جمله‌ای را بار‌ها با خودتان تکرار کنید، چیزی مثل «آرام باش، تو از پس آن برمی‌آیی!» یا «همه چیز درست خواهد شد!».

یافته‌های علمی نشان داده‌اند تا دو ساعت بعد از وقوع خشم و عصبانیتی ناگهانی، احتمال انفارکتوس حاد، سندرم حاد کرونری (ACS)، سکته مغزی ایسکمی و هموراژیک و آریتمی بطنی در افرادی که های‌ریسک هستند بسیار بالاست

طرز فکر «صفر یا صدی» را کنار بگذارید

در گرماگرم خشم و عصبانیت عجیب نیست که فکر کنید بدترین اتفاق ممکن افتاده است، درحالی‌که اغلب این گونه نیست. به‌جای اینکه فکر کنید همه چیز خراب شده و وضعیت وحشتناکی رخ داده، به این فکر کنید که اشتباهی رخ داده؛ اما دنیا تمام نشده است! از خودتان بپرسید آیا یک سال دیگر یا حتی یک هفته دیگر هم این مسئله همین اندازه ناراحت‌کننده و مهم خواهد بود؟

واکنشتان را کنترل کنید

به‌جای اینکه فوراً عکس‌العمل نشان دهید و اولین چیزی که به فکرتان می‌رسد را به زبان بیاورید یا واکنش تندی نشان دهید، خونسردی‌تان را حفظ کنید. اغلب، اولین استنباط ما می‌تواند نادرست باشد، پس به‌جای اینکه طبق اولین چیزی که به ذهنتان می‌رسد عمل کنید، چند ثانیه به چیزی که می‌خواهید بگویید فکر کنید. اگر احساس می‌کنید به کمی زمان نیاز دارید تا افکارتان را بررسی کنید بسیار خب این کار را بکنید. حتی می‌توانید فردا جواب بدهید، یا بعد از چند دقیقه پیاده‌روی، تا هیجانات شما فرصت سردشدن داشته باشند و بتوانید بهتر فکر کنید.

اگر فکر می‌کنید نیاز دارید، در کلاس‌های کنترل خشم شرکت کنید

کنترل خشم یک مهارت است و اگر فکر می‌کنید خودتان به‌تن‌هایی نمی‌توانید آن را فرابگیرید، در یک کلاس کنترل خشم ثبت‌نام کنید. داشتن این مهارت، هم به نفع خودتان است و هم به نفع اطرافیانتان.

منبع: خبرگزاری برنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: فشارخون قلب بیماری های قلبی ریسک حمله قلبی خشم و عصبانیت نشان داده اند آریتمی بطنی حوادث قلبی فکر کنید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۸۴۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نتیجه تحقیقی تازه درباره نشستن و تحرک

فرارو- افراد حسی کاملا شهودی نسبت به سالم بودن دارند این که ایستادن بهتر از نشستن است این که ورزش برای سلامت کلی بدن عالی است و این که داشتن خواب خوب امری ضروری می‌باشد. با این وجود، این که آیا ورزش در شب ممکن است خواب ما را مختل کند یا ما را مجبور کند که برای ریکاوری بیش‌تر بی تحرک باشیم یک سوال کلیدی را مطرح می‌سازد: بهترین راه برای ایجاد تعادل ۲۴ ساعته به منظور بهینه سازی سلامتی مان چیست؟

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، نتایج تحقیقاتی تازه درباره عوامل خطر مرتبط با بروز بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نشان داد که میانگین خواب بهینه ۸.۳ ساعت است در حالی که برای فعالیت‌های سبک و فعالیت متوسط تا شدید بهتر است برای هر یک ۲.۲ ساعت وقت اختصاص داده شود.

یافتن تعادل مناسب

دستورالعمل‌های بهداشتی کنونی توصیه می‌کنند که برای یک رژیم معقول داشتن فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​تا شدید ۲.۵ تا ۵ ساعت در هفته را رعایت کنید. با این وجود، شواهد فزاینده نشان می‌دهند این که چگونه روز خود را سپری می‌کنید می‌تواند پیامد‌های مهمی برای سلامتی تان داشته باشد. علاوه بر فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​تا شدید این به معنای زمانی است که در حالت نشسته، ایستاده، انجام فعالیت‌های بدنی سبک (مانند قدم زدن در اطراف خانه یا محل کار) و خواب سپری می‌کنید.

پژوهشگران دانشگاه سوینبرن در استرالیا بر روی دو هزار فرد بزرگسال که از حسگر‌های بدن استفاده کردند که می‌توانست رفتار‌های فیزیکی آنان را تفسیر کند به مدت هفت روز بررسی انجام دادند. این ارزیابی نشان داد که آن افراد میانگین ۲۴ ساعت خود را چگونه سپری کرده بودند.

در آغاز مطالعه اندازه دور کمر، میزان قند خون و حساسیت شرکت کنندگان به انسولین مورد ارزیابی قرار گرفت. حسگر‌های بدن و داده‌های ارزیابی با یکدیگر تطبیق داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و سپس در برابر نشانگر‌های خطر برای سلامت مانند امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته به منظور ایجاد یک مدل مورد آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از آن مدل مواردی مشخص شدند که کم‌ترین ارتباط را با خطر بروز بیماری قلبی و سطح گلوکز خون داشتند. این امر ترکیب بهینه بسیاری از فعالیت‌های نشسته، ایستاده، سبک و با شدت متوسط ​​را ایجاد کرد.

زمانی که پژوهشگران به دور کمر، قند خون، حساسیت به انسولین و امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته نگاه کردند به مناطق زمانی بهینه متقاوت رسیدند. جایی که این مناطق به طور متقابل همپوشانی داشتند منطقه بهینه برای خطر بیماری قلبی و دیابت قلمداد شد.

شما بیش‌تر از آن چه فکر می‌کنید فعالیت بدنی دارید

پژوهشگران دریافتند آن دسته از فعالیت‌های بدنی ملایم که به صورت پیاده روی کم‌تر از ۱۰۰ قدم در دقیقه تعریف می‌شوند از جمله قدم برداشتن به سمت رفتن به حمام یا قدم زدن معمولی با دوستان به ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط قوی با کنترل قند خون دارد. آن نوع از فعالیت‌های بدنی ملایم احتمالا به طور متناوب در طول روز انباشته می‌شوند نه آن که یک تمرین سبک هدفمند باشد.

شواهد تجربی نشان دادند که قطع روند نشستن به طور منظم با فعالیت‌های فیزیکی سبک (مانند پیاده روی ۳ تا ۵ دقیقه‌ای در هر ساعت) می‌تواند متابولیسم بدن را به ویژه پس از ناهار بهبود بخشد.

علیرغم آن که زمان فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید ممکن است بسیار زیاد به نظر برسد یعنی بیش از دو ساعت در روز پژوهشگران آن را بیش از صد قدم در دقیقه تعریف کردند. این میزان معادل یک پیاده روی سریع است.

گفتنی است که این یافته‌ها مقدماتی هستند. این نخستین مطالعه صورت گرفته در مورد خطر بیماری قلبی و دیابت و ۲۴ ساعت بهینه است و نتایج حاصل از آن به تایید بیش‌تر با انجام مطالعات بیش‌تر و طولانی مدت‌تر در آینده نیاز دارد.

دستورالعمل‌های فعالیت بدنی در حال حاضر صرفا شدت و زمان ورزش را توصیه می‌کند. مجموعه جدیدی از دستورالعمل‌ها برای گنجاندن حرکت ۲۴ ساعته در حال توسعه هستند.

نتیجه تحقیق تازه دستورالعملی کلی را ارائه می‌دهد: در اصل این به معنای کاهش زمان نشستن در صورت امکان، افزایش فعالیت بدنی با شدت سبک و ایستادن، افزایش فعالیت بدنی با شدت بیش‌تر و هدف گذاری برای خواب سالم ۷.۵ تا ۹ ساعت هنگام شب است.

تغییرات سودمند می‌تواند به شکل کاهش زمان خیره شدن به صفحه نمایش در شب یا انتخاب رفت و آمد فیزیکی فعال به جای رفت و آمد از طریق رانندگی با خودرو یا اولویت قائل شدن برای زمان خواب زودتر به جای تماشای تلویزیون تا دیروقت باشد.